“Ik heb een drukke baan in het onderwijs. Ik heb door mijn (zelfopgelegde) verantwoordelijkheden soms het gevoel dat ik naar bed ga met mijn werk en er mee opsta. Ik moet altijd dingen doen en ik kan ook altijd werken (en dan heb ik het niet perse over nakijken). Vaak heb ik op maandag al het gevoel alsof ik er een hele week op heb zitten. Ik houd totaal niet van sporten maar in het midden van mijn week ga ik ’s avonds naar de actieve meditatietraining van Annick. Vaak met een bomvol hoofd, moe en eigenlijk ook met frisse tegenzin; ik moet namelijk nog zoveel mails sturen, lessen voorbereiden, dit doen en oja ik ben ook nog die student vergeten aan te spreken en eigenlijk moet ik….. Gaan mediteren lijkt op de heenweg dan altijd verspilde luxe tijd, die ik beter nuttig kan besteden. Zo anders zit ik bijna 3 uur later op de fiets; vaak zingend, vol energie en veelal met nieuwe inzichten, blij dat ik toch weer ben gegaan. Actieve meditatie bij Annick doet voor mij wat sporten voor sommige andere mensen doet. Het laat mij dingen van een andere kant bekijken, het laat mij ademen, het geeft levensenergie en het laat mijn lijf bewegen, letterlijk en figuurlijk. Elke bijeenkomst is weer anders waarin veel gebruik wordt gemaakt van wisselende technieken; van 10 minuten met je armen boven je hoofd springen op de plek, tot huid ‘rollen’, tot zitten op een kussen en je gedachten gewoon laten gaan, het losschudden van je lijf en door middel van actieve ademhaling ontdekken dat je zelf helemaal in charge van eigen energie bent. In de groep waarin je mediteert lijkt het voor mij dat niets te gek is en leert mij heel duidelijk mijn grenzen aangeven. Eigenlijk kan ik het niet zo goed genoeg uitdrukken met woorden wat actieve meditatie voor mij is en wat de bijeenkomsten mij allemaal brengen. Actieve meditatie gaat over de ervaring en de ervaring is elke keer anders maar ook juist elke keer weer waardevol. Misschien moet ik voortaan zelf op woensdagavond dit stukje lezen voordat ik gestrest op de fiets stap :)” – Kim