Het verhaal achter Pink Chocolate

Hoi, ik ben Annick, de initiator van Pink Chocolate. Ik ben Pink Chocolate begonnen omdat ik geloof dat onderwijs anders kan. Opleiden kan persoonlijker en dichter bij de student zelf. Hiermee bedoel ik dat je studenten niet alleen theoretische kennis en praktische vaardigheden leert, maar dat je ze juist ook levensvaardigheden leert. Immers, wanneer de student eenmaal zijn diploma op zak heeft, dan is het aan de student zelf om iets van zijn leven te maken; maar weet hij überhaupt eigenlijk wel hoe dat moet? Hebben wij als opleiders studenten daar voldoende op voorbereid? Hebben wij ze voldoende toegerust met levensvaardigheden? Wat mij betreft is dat onze hoofdtaak als opleiders; Studenten leren hoe ze een gelukkig leven kunnen leven waarin ze blij en tevreden zijn met dat wat ze doen.

Waar op school leer je nu hoe je lekker in je vel kan zitten? Of hoe je om kan gaan met stress, druk en spanning? Waar is er ruimte om te praten over je onzekerheden? Of te horen dat het realiseren van je dromen wel degelijk mogelijk is? Waar word je verteld dat leven vooral iets is wat je samen doet in plaats van alleen? Er zijn op dit moment zoveel jongvolwassenen die zich alleen voelen in hun leven, dan is het toch belangrijk om onze studenten te leren hoe ze samen betekenis kunnen geven aan hun leven?

Ik zou het te gek hebben gevonden om dit als 16-jarige geleerd te hebben. Dat een docent mij wegwijs zou hebben gemaakt in het leven zelf en alle dingen die daarbij horen. Want wat voelde ik me onzeker en alleen, totaal niet wetend wat nu te kiezen en hoe me te gedragen. Om toen gehoord te hebben dat dat normaal is, en sterker nog, dat andere klasgenoten zich ook zo voelden, zou mij geholpen hebben mij een stuk “normaler” en minder alleen te hebben gevoeld.

Na zelf bijna 10 jaar als docent in het MBO te hebben gewerkt, besloot ik om Pink Chocolate te beginnen omdat ik in mijn baan als docent te weinig ruimte ervoer om bezig te zijn met deze levenslessen. Er bestaan kwalificatiedossiers en einddoelen waar de studenten aan moeten voldoen en, begrijp mij niet verkeerd, dat vind ik goed. Het leven zelf echter valt niet in een lessentabel of kwalificatiedossier te stoppen, dat ontstaat in het moment zelf. Het belangrijkste is wat mij betreft dat je als onderwijsinstelling hier ruimte en tijd voor vrijmaakt op het rooster. Dat studenten in hun opleiding verschillende momenten hebben om stil te staan bij zichzelf en hun leven.

Dat is precies wat ik met Pink Chocolate doe: jongvolwassenen leren over zichzelf,
elkaar, het leven en hoe ze betekenis aan hun leven kunnen geven.
Met een mooi woord noem ik dat betekenisvol opleiden.

En wat ik waardevol vind, is dat ik dit werk alleen begon maar nu met een team van jonge,
enthousiaste, vakkundige professionals werk om dit samen in de wereld te zetten.
Mooi werk wat we doen!